اختلالات اضطراب چیست؟
مغز شما برای واکنش در برابر استرس و هشدار درمورد خطر احتمالی پیش روی شما، این احساس را در شما بوجود می آورد و همه گاهی دچار این احساس می شوند. به عنوان مثال ، ممکن است هنگام مواجه شدن با مشکلی در محل کار، قبل از برگزاری آزمون یا قبل از گرفتن یک تصمیم مهم، نگران باشید.
اما اختلالات اضطراب با اضطراب موقتی که گاه به گاه به تمامی افراد دست می دهد متفاوت است. اختلالات اضطراب گروهی از بیماری های روانی هستند که باعث تنش و ترس مداوم و بیش از حد می شوند. اضطراب بیش از حد می تواند باعث شود که از کار، مدرسه، خانواده و سایر موقعیت های اجتماعی که ممکن است علائم شما را ایجاد یا بدتر کند، دوری کنید.
بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات اضطراب می توانند احساسات خود را مدیریت کنند
انواع اختلالات اضطراب
انواع مختلفی از اختلالات اضطراب وجود دارد که چند مورد از آن ها را در ذیل آورده ایم. پیشنهاد می کنیم در صورتی که به دنبال راهی برای ” درمان اضطراب ” هستید، روی لینک کلیک کرده و مقاله مرتبط با آن را مطالعه فرمائید.
اختلالات اضطراب فراگیر
در این نوع از این اختلال فرد بدون هیچ دلیل خاصی احساس نگرانی و تنش بیش از حد و غیر واقعی می کند. این نوع از این اختلال بسیار شایع می باشد.
اختلالات اضطراب اجتماعی
نوعی دیگر از اختلالات اضطراب وجود دارد که به اضطراب اجتماعی معروف می باشد و به آن هراس اجتماعی نیز می گویند. این زمانی است که احساس نگرانی بیش از حد نسبت به موقعیت های اجتماعی روزمره دارید. شما به طور وسواسی نگران هستید که دیگران در مورد شما داوری کنند یا باعث شوند خجالت بکشید یا مورد تمسخر قرار بگیرید.
فوبیاهای خاص
این نوع از اختلالات اضطرابی بیشتر در خصوص ترس شدید از یک موضوع یا موقعیت خاص مانند ارتفاع یا پرواز می باشد. این ترس فراتر از آنچه که باقی افراد تجربه می کنند می باشد و ممکن است باعث شود شما از موقعیت های عادی دوری کنید.
اختلالات اضطراب جدایی
بچه های كوچك تنها كسانی نیستند كه وقتی یك عزیز از اتاق خارج می شود احساس ترس و اضطراب می كنند. هر کس می تواند به اختلالات اضطراب جدایی مبتلا شود. اگر اینطور شود، وقتی فردی که با او حس نزدیکی دارید شما را ترک کند بسیار خواهید ترسید و همیشه نگران این هستید که اتفاق بدی برای فرد مورد علاقه شما ممکن است رخ دهد.
لالی انتخابی
نوعی واکنش می باشد که می توان آن را در دسته اختلالات اضطراب اجتماعی قرار داد که در آن، بچه های کوچکی که به طور عادی با خانواده خود صحبت می کنند، در محیط های دیگر مانند مدرسه صحبت نمی کنند.
اختلالات اضطراب ناشی از دارو
استفاده از برخی داروهای خاص یا داروهای غیرقانونی یا ترک برخی از داروهای خاص می تواند برخی از علائم اختلالات اضطراب را ایجاد کند.
علائم اختلالات اضطراب
علائم اصلی اختلالات اضطراب ترس یا نگرانی بیش از حد است. همچنین این اختلال می تواند تنفس، خواب، آرام ماندن و تمرکز را دشوار کند. برخی از اصلی ترین علائم را برایتان آورده ایم اما توجه داشته باشید که علائم خاص شما بستگی به نوع اختلالات اضطراب دارد. برخی از علائم شایع عبارتند از:
- وحشت، ترس و اضطراب
- احساس وحشت ، عذاب یا خطر
- مشکلات خواب
- فرد آرامش ندارد و قادر به آرام ماندن نیست
- دست یا پاهای سرد، عرق، بی حسی یا سوزن سوزن شدن
- تنگی نفس
- نفس کشیدن سریعتر از حد نرمال
- تپش قلب
- خشکی دهان
- حالت تهوع
- تنش عضلانی
- سرگیجه
- بارها و بارها در مورد یک مسئله فکر کردن (نشخوار فکری)
- عدم تمرکز
- فرد به شدت و با وسواس از اجسام یا مکان های ترس آور اجتناب می کند
تاثیرات اختلالات اضطراب بر فرد
محققان دقیقاً نمی دانند چه چیزی باعث بوجود آمدن این اختلال می شود. ترکیبی پیچیده از مسائل مختلف در کسی که به این بیماری مبتلا است نقش دارد. برخی از تاثیرات اختلالات اضطراب عبارتند از:
ژنتیک
این اختلال می تواند در خانواده فرد وجود داشته باشد و افراد دیگر آن خانواده نیز با شدت کمتر یا بیشتر دچار آن باشند. در این صورت احتمال این که فرزند فرد مبتلا نیز دچار این اختلال شود زیاد است.
مصرف مواد مخدر یا سو
احتمال مصرف برخی از داروهای خاص که ممکن است برای پنهان کردن یا کاهش برخی علائم اختلالات اضطراب استفاده شود مثل استفاده از الکل و موادمخدر در این افراد زیاد است.
نکته: گاها وضعیت قلبی، ریه و تیروئید می توانند علائمی شبیه به اختلالات اضطراب ایجاد کنند یا علائم اضطراب را بدتر کنند. مهم است که در هنگام صحبت با پزشک در مورد اضطراب ، از معاینه کامل بدنی استفاده شود.
عوامل خطر برای اختلالات اضطراب
به مواردی که باعث می شوند شما به این اختلال مبتلا شوید عوامل خطر گفته می شود. برخی از عوامل خطر را نمی توانید تغییر دهید، اما برخی دیگر را می توانید. برخی از عوامل خطر برای این بیماری عبارتند از:
تاریخچه اختلالات سلامت روان
ابتلا به مشکلات سلامت روان دیگری مانند افسردگی خطر ابتلا به اختلالات اضطراب را بالا می برد.
کودک آزاری جنسی
یکی از مواردی که به شدت باعث این اختلال می شود همین مورد می باشد. سوءاستفاده عاطفی ، جسمی و جنسی یا غفلت در دوران کودکی با اختلالات اضطراب در بزرگسالی مرتبط است.
تروما
تجربه ی یک رویداد آسیب زا خطر ابتلا به اختلالات استرس پس از سانحه (PTSD) را افزایش می دهد، که می تواند باعث حمله عصبی پنیک شود.
تاثیر وقایع منفی زندگی بر اختلالات اضطراب
وقایع استرس زا یا منفی زندگی، مانند از دست دادن والدین در اوایل کودکی ، خطر ابتلا به اختلالات اضطراب را افزایش می دهد.
بیماری شدید یا وضعیت سلامتی مزمن
نگرانی مداوم در مورد سلامتی خود یا سلامتی عزیزان، یا مراقبت از شخصی که بیمار است ، می تواند باعث شود احساس اضطراب و تنش زیادی برای شما ایجاد کند.
سوء مصرف مواد
طبق گزارشات استفاده از الکل و مواد مخدر احتمال ابتلا به اختلالات اضطراب را بالا می برد.
تاثیر خجالتی بودن کودک و عزت نفس پائین بر اختلالات اضطراب
یکی از مواردی که می تواند باعث این اختلال شود تصور منفی درباره خود می باشد. کم رویی و کناره گیری از افراد و مکان های نا آشنا در دوران کودکی با اضطراب اجتماعی در نوجوانی و بزرگسالی مرتبط است.
تشخیص اختلالات اضطراب
در صورت بروز علائم ذکر شده سریعا به یک متخصص علوم اعصاب شناختی مراجعه کنید. متخصص شما را ارزیابی می کند و در مورد تاریخچه پزشکی شما سؤال هایی را می پرسد. او ممکن است بررسی هایی را را انجام دهد تا شرایط دیگر سلامتی را که ممکن است باعث علائم شما شود، رد کند.
اگر پزشک دلیل بدنی برای اختلالات پیدا نکند، از شما سؤال می کند و از ابزارها و آزمایشاتی استفاده می کند تا دریابد که آیا شما اختلالات اضطراب دارید یا خیر. پزشکان در هنگام تشخیص در نظر می گیرند که چه مدت علائم داشته اید و این علائم تا چه اندازه شدید بوده اند. مهم است که پزشکان یا مشاوران بدانند که آیا اضطراب جلوی لذت بردن از انجام کارهای روزمره در خانه، محل کار یا مدرسه را می گیرد یا نه.
11 روش مدیریت اختلالات اضطراب
این نکات ممکن است به شما در کنترل یا کاهش علائم کمک کند:
1- سعی کنید که در مورد اختلالات خود اطلاعات کسب کنید. هرچه بیشتر بدانید، آمادگی بهتری برای مدیریت علائم در طول مسیر خواهید داشت. از اینکه از پزشک خود سؤال بپرسید نترسید. به یاد داشته باشید که شما بخش اصلی تیم معالجه ای خود هستید.
2- در برنامه معالجه ی خود پایدار باشید. قطع ناگهانی داروها می تواند عوارض جانبی ناخوشایندی ایجاد کند و حتی می تواند علائم اضطراب را به وجود آورد.
3- غذاها و نوشیدنی هایی که کافئین دارند مانند قهوه، چای، نوشابه، نوشیدنی های انرژی زا و شکلات را کم کنید. کافئین یک داروی تغییر دهنده خلقی است و ممکن است علائم اختلالات اضطراب را بدتر کند. همین طور از الکل و مواد مخدر استفاده نکنید.
4- درست بخورید و ورزش کنید زیرا تمرینات هوازی سریع مثل دویدن و دوچرخه سواری به آزادسازی مواد شیمیایی مغز کمک می کند و موجب کاهش استرس می شود.
5- درمان مشکلات در خوابیدن به شما کمک می کند. خواب و اختلالات اضطراب اغلب با یکدیگر ارتباط متقابل دارند. خواب خوب را در اولویت قرار دهید. یک رویه ثابت و آرام را برای خوابیدن دنبال کنید. اگر در خواب مشکل دارید با پزشک خود مشورت کنید.
6- یاد بگیرید که استراحت کنید. مدیریت استرس بخش مهمی از برنامه معالجه شما است. مواردی مانند مدیتیشن، یا ذهن آگاهی، می تواند به شما کمک کند بعد از یک روز استرس زا روبرو شوید و ممکن است باعث شود معالجه شما بهتر شود.
7- نوشتن افکار خود قبل از پایان روز ممکن است به شما آرامش دهد ، بنابراین تمام شب با افکار مضطرب روبرو نخواهید بود.
8- افکار منفی خود را مدیریت کنید زیرا مثبت فکر کردن به جای افکار نگران کننده می تواند به کاهش اضطراب کمک کند. این مورد در صورتی که انواع خاصی از این اختلال را دارید می تواند چالش برانگیز باشد. درمان شناختی رفتاری می تواند به شما یاد دهد که چگونه افکار خود را تغییر دهید.
9- با دوستان خود وقت بگذرانید. چه به صورت حضوری، چه از طریق تلفن و چه از طریق رایانه، ارتباطات اجتماعی به افراد کمک می کند تا رشد و سلامت ذهنی داشته باشند. افرادی که گروه نزدیکی از دوستان دارند و از طرف آن ها پشتیبانی شده و با آن ها گپ می زنند، سطح اضطراب اجتماعی پایین تری دارند.
10- به دنبال پشتیبانی باشید. برای برخی از افراد صحبت با افرادی که همین علائم و عواطف را تجربه می کنند، مفید است. گروه های خودیاری یا حمایتی به شما امکان می دهند تا نگرانی ها و دستاوردهای خود را با دیگران که در آنجا حضور داشته اند به اشتراک بگذارید.
11- قبل از مصرف هرگونه داروی بدون نسخه یا داروهای گیاهی از پزشک یا داروساز خود درمورد آن بپرسید. بسیاری از داروها مواد شیمیایی خاصی دارند که می توانند علائم اضطراب را بدتر کنند.
پیشنهاد می کنیم پرسشنامه اضطراب بک را انجام دهید.